خود کم بینی احساس غیر واقعی مورد پذیرش عموم قرار نگرفتن است که در نتیجه ضعفی واقعی و یا فرضی به وجود می آید

کسانی که خود کم بینی دارند به یکی از دو روش زیر برخورد می کنند.

تمام تلاش خود را به کار می گیرند تا بزرگ به نظر برسند (در واقعیت یا ظاهرا) و یا سکوت می کنند.

اینها واکنش هایی منطقی به طرز فکری غیر منطقی هستند اگر واقعا معتقد هستید که بدتر از دیگران هستید ، فقط این منطقی به نظر می رسد که مانند یک بادکنک ماهی (ترساندن بقیه )و یا یک لاک پشت (مخفی شدن) رفتار کنید.

هرچه خود را کوچکتر ببینید ، بیشتر به فکر پر کردن خلاء احساس شده می افتید.

در واقع استفان گایز با بیان این مطالب شما را تشویق میکند به خود باوری و عزت نفس چرا که هرچه انسان خود را کوچکتر ببیند ، به خود بیشتر سخت می گیرد. به اعتقاد استفان خود کم بینی ، نیروی منفی نگری قدرتمدی در شما به وجود می آورد.

پس شما هر خطایی که انجام میدهید حکم سند بزرگی است که احساساتتان را تشدید میکند و هر قدم اشتباهی را یک فاجعه تلقی می کنید.

این قسمت از کتاب شاید خیلی صحنه ها رو به چشم من و شما بیاره ، صحنه هایی که مورد تشویق قرار گرفتیم ، صحنه هایی که از اینکه خطا کردیم یا و یا مورد انتقاد قرار گرفتیم رنجیدیم و …

تنها حس امنیت واقعی زمانی به سراغتان می آید که خود را همانطور که در واقعیت هستید شناخته و بپذیرید. اگر بتوانید هویت خود را با تمام خطاهایی که دارید ، در آغوش بگیرید، در مقابل تندترین انتقادها ، دفاع محکمی خواهید داشت.در غیر اینصورت ، تصویری که از خود به دنیا ارائه خواهید داد ، تصویری مانند لاک یک لاک پشت خواهد بود و شمای واقعی همان موجود پنهان شده در زیر لاک، لخت ، آسیب پذیر و وحشت زده خواهید بود.

برای حس رهایی از خود کم بینی بهتر است خودتان را همانگونه که هستید بپذیرید و خود را در شرایط نامنصفانه با دیگران که فکر میکنید در حد کمال هستند مقایسه نکنید.

خود کم بینی بر اساس استانداردهایی نامنصفانه و بینشی دور از انسانیت بنا می شود و باعث می شود مانند یک کمال گرا رفتار کنید.